kiedyś
O tęsknocie za ludźmi, którzy patrzyli w oczy.
Ten wiersz to refleksja nad światem, który za bardzo przyspieszył. Tęsknota za prawdziwym kontaktem, spojrzeniem, serdecznym "dzień dobry". Nadzieja, że jeszcze potrafimy być ludźmi. Że da się żyć wolniej, głębiej – i nie zatracić siebie w ekranach i obowiązkach.
Dziękuję Ci, że tu jesteś i czytasz- to wiele dla mnie znaczy.